تشکیل سیالت ماگماتیک
فرایند سیال ماگماتیکی در تمام دوره های زمین شناسی به وقوع پیوسته است و موجب به وجود آمدن توده های بزرگی از سنگ های آذرین گردیده است .
بنا بر شرایط سنگ های آذرین را به 2 بخش تقسیم می کنند :
1. سنگ های آذرین خروجی : این نوع سنگ ها بر اثر انجماد لاوا در سطح زمین یا جریان لاوا در سطح زمین و یا در نواحی نزدیک به سطح خارجی زمین در تحت فشار و حرارت کم منجمد شده اند .
2. سنگ های آذرین درونی (Intrusive Rock): این سنگ ها در اعماق نسبتا زیاد و تحت فشار زیاد به صورت یا فرم قارچی یا لایه ای و یا اینکه بصورت توده ی بی نظمی منجمد شده اند .
سنگ های آذرین خروجی به علت انجماد سریع آنها نمی توانند بصورت کامل متبلور شوند (نیمه بلورین) و غالبا ریز دانه و نیمه بلورین هستند و در موارد زیادی علاوه بر بلور مقداری نیزشیشه (آمورف)در آنها موجود بوده علاوه بر آنها سنگ های خروجی غالبا دارای مقدار زیادی حفره بوده که نشان دهنده ی این نکته است که ترکیبات گازی ماگا بر اثر کاهش فشار از ماگما خارج شده و بر اثر آنها حفره ای در سنگ باقی مانده است .
سنگ های آذرین درونی بر خلاف سنگ های آذرین خروجی تمام بلورین اند . چنان چه ذکر گردید بر اثر تفریق ماگمایی سنگ های مختلف به وجود می آیندکه این سنگ ها دارای ترکیب شیمیایی و کانی شناسی مختلف هستند . وزن مخصوص آنها با همدیگر متفاوت بوده و از روی درصد سیلیس و ترکیبات دیگر سنگ های آذرین آنها را تقسیم بندی میکنند که بعدا به شرح آن می پردازیم .
گروه های ژنزی
کانی هایی که در فرایند های مختلف زمین شناختی تشکیل می گردند بر حسب منع انرژی که تحت تاثیر این منبع انرژی آنها تشکیل می گردند از نظر تشکیل (ژنز) به دو گروه ژنزی (genetic) یا تشکیلی تقسیم می گردند :
1. 1. کا نیهایی که در داخل قشر جامد زمین تشکیل شده اند . به نام کانیهای داخلی (Endogenous) که به آنها کانیهای سری آذرین نیز می گویند که تحت تاثیر انرژی حرارتی قشر زمین تشکیل می گردند . ( کانیهای داخلی در غایت محصول فعالیت ماگمایی در مفهوم گسترده ی آن می باشند ) . سنگها و کانسارهای ماگمایی بر اثر تبلور ماگما و تفرق های مختلف ماگمایی تشکیل می گردند .
2. کانیهای خارجی (Exogenous minerals) : این نوع کانیها که به آنها کانیهای سری رسوبی نیز گفته می شود بر اثر اعمالی که در قسمت خارجی زمین یعنی در روی زمین و یا اعماق بسیار کم قشر خارجی زمین ( حرارت و فشار کم ) انجام می گیرد و در غایت بر اثر تاثیر انرژی خورشیدی ( تاثیر آب و هوا ) به وقوع می پیوندد .
قانون ثابت بودن زوایای بلور
اولین قانون بلور شناسی یعنی قانون ثابت بودن زوایای بلور توسط دانشمند دانمارکی به نام Nicolaus Steno در سال 1669 برای اولین بار کاملا شناخته شده بیان گردید . دانشمند نام برده پس از مطالعه در مورد اشکال بلورین و بالاخره پس از مطالعه در مورد اشکال مختلف بلورهای در کوهی به این نتیجه رسید که سطوح جانبی بلور به طور دلخواه تشکیل نشده اند بلکه زوایای بین سطوح مشابه در بلورهای مختلف یک جسم همیشه برابر است .
